Πρώτο τεστ θετικόν

E la mama eva!
Επιτέλους!
Όχι ότι δεν έκανε δουλειές μέσα στο σπίτι. Παραέκανε. Αλλά υπάρχουν κάποιες στιγμές που θες να ζήσεις την απομόνωσή σου.
Αλλά να μην τα ξαναρχίζουμε αυτά. Έχουμε εξελίξεις:
Βγήκε έξω. Όχι οριστικά, αλλά για να πάει στον οδοντίατρο. Χθες, για πρώτη φορά μετά από εκείνη την Τρίτη, ήταν ελεύθερη. Κολύμπησε στον κόσμο και είχε την κάθε ευκαιρία να αρπάξει μια μπιρίτσα και να γευτεί μια γουλιά. Δεν το ΄κανε.
Είχαμε και μια κουβέντα:
"Αν ήταν να πιω, θα είχα υπογράψει και θα είχα βγει έξω εδώ και μέρες. Μην αγχώνεσαι".
"Μια κουβέντα είναι"...
"Δε με βοηθάς".
Και σταμάτησα να αγχώνομαι. Για να βοηθήσω.
Αλλά με ξαναάγχωσε. ¨Ηθελε να πάμε σπίτι. Πήγαμε. Να δει τα γατιά της (γιατί, δεν ξέρω αν το ξανάπα, η Κατερίνα διαθέτει δυο γατούλες). Λογικό. Τα περιποιήθηκε -όχι ότι εγώ τα είχα παρατήσει- κι έπειτα κατάλαβα γιατί είναι κόρη της μάνας της. Άρχισε τις δουλειές. Πιάτα, τίναγμα, έτοιμη να βάλει σκούπα ήταν.
Με δεδομένο ότι, εκτός του οδοντίατρου, είχε πάει και για ... σολάριουμ ("να μην είμαι σαν το γάλα στην παραλία, ρε παιδί μου"), η ώρα είχε περάσει για τα καλά. Τέσσερις ώρες μετά γυρίσαμε στην κλινική. Κι εγώ ήμουν μέσα στο άγχος.
Και ξέχασα να της πάρω πίσω το κινητό της. Και είναι, τώρα, με το κινητό στην κλινική. Που απαγορεύεται.
Ουφ!
Διαπιστώνω ότι, ώρες - ώρες, ξεχνάω. Μήπως να πήγαινα εγώ στην κλινική μετά την Κατερίνα;