Δευτέρα, Φεβρουαρίου 12, 2007

Τελευταίο κείμενο

Δέχτηκα το εξής σχόλιο:


"Τελικά βλέποντας τα σχόλια τ άλλα κατάλαβα πως δεν κάνω λάθος...
Θα μιλήσω λίγο σκληρά και ίσως σου γίνω αντιπαθητική αλλά δεν με νοιάζει
δικαιολογίες θα βρίσκεις πολλές όπως πχ "Ή θα πω "τέλος, φεύγω από τη σχέση" ή "ας κάνουμε απόψε μιαν αρχή" -κι η Βίσση έχει αποτύχει και στη Γιουροβίζιον"
Δεν θα βοηθηθείς από κανενός απάντηση γιατί υποψιάζομαι πως σου αρέσει να τραβάς των άλλων την προσοχή εκθέτοντας εδώ και καιρό ένα άρωστο άτομο -όσο και να μην το δέχεσαι ο αλκοολισμός είναι αρώστεια- παρουσιάζεις τον εαυτό σου σαν οσιομάρτυρα "Δειτε με τί κάνω πόσο το παλεύω" θέλεις να προκαλείς τον οίκτο των άλλων
Είστε και οι δύο άρωστοι το σκέφτηκες αυτό;; Όχι φυσικά...
Κι όμως είστε και οι δυό κι εσύ που δεν πίνεις.
Σκέψου το καλύτερα και 8α δεις πως έχω δίκιο.
Και ποτέ πουθενά γιατροί και ειδικοί δεν αντιμετωπίζουν δυό ασθενείς με τον ίδιο τρόπο
Όσο αντιπαθητική κι αν σου γινα πιστεύω την "εκμεταλεύεσε" την ασθένεια του αλκοολισμού κι αυτό είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις.
Ξεκίνα με το βιβλίο που σου είπα και πάψε πια να "εκθέτεις" έστω και ανώνυμα άρρωστα άτομα
Και πίστεψέ με εσύ ειδικά ότι και να κάνεις ΔΕΝ θα μπορέσεις να τη βοηθήσεις.
Αν μπορούσες θα είχε φανεί..
Άρα;;;;"

Η γράφουσα δεν μου έγινε αντιπαθητική. Απλά, κατάλαβα -έστω και αργά- ότι ο σκοπός του ποστ δεν έχει γίνει κατανοητός στους περισσότερους. Ίσως κι ο σκοπός των Blogs να μην έχει γίνει κατανοητός σε άλλους.
ΔΕΝ αποζήτησα αναγνώστες. Αν ήταν έτσι, θα έγραφα βιβλίο.
Θα μου πεις, ας κρατούσες ένα ημερολόγιο στο σπίτι σου. Σωστό κι αυτό.
Κι επειδή ίσως είναι σωστό, επειδή, ίσως, τελικά, τα blogs να μην είναι διαδικτυακά ημερολόγια αλλά ένας τρόπος διαφήμισης της μιζέριας του καθενός, βάζω εδώ ένα στοπ.
Το κλείνω το μαγαζί, τελεία και παύλα.
Για το θέμα αυτό θα μιλάω, όποτε έχω όρεξη, ή πόνο, με κάποιους κοντινούς ανθρώπους. Όσο για τους φίλους που έκανα μέσα από το Blog, θα τα λέμε με email, στο γνωστό:
diastimata@yahoo.gr

Σφίγγω το χέρι σας, που δεν βρίσκω πουθενά.

Καλή συνέχεια.

Δημήτρης

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μαλακιες

stefy είπε...

Σε διαβάζω εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν σχολίαζα. Αν το blog, σου έκανε καλό, όπως φαινόταν μερικές φορές, κάπου να τα πεις, μην το σταματήσεις. Μπορείς αν θες να βγάλεις τα σχόλια και όσοι θέλουν να σε βρίσκουν στο email σου όπως είπες. Δικό σου είναι και ότι θέλεις κάνεις, γράφεις, διαφημίζεις..και ας το πάρει όπως θέλει ο καθένας.

Кроткая είπε...

To Stefάκι έχει απόλυτο δίκιο.
Δεν κλείνουμε τα μαγαζιά μας επειδή έτσι γουστάρει σε κάποιον. Αμα δεν τους αρέσουμε, δεν μας διαβάζει. Κι άμα δε μας καταλαβαίνει, παρομοίως.

εγώ θα συνεχισω να σου λέω, όσα έλεγα εδώ και καιρό. Είτε από δω, είτε στο μαγαζί μου, είτε μέσω email.

φιλιά

AVRA είπε...

Δημητρη δεν θα συμφωνησω στο σχολιο που δεχτηκες..οτι κανεις διαφημηση ή δεν ξερω τι αλλο...
Θα συμφωνησω ομως στο οτι δειχνει να εχεις παρει λαθος δρομο σε αυτη τη σχεση.Αν δεν εχω μπερεδευτει εισαι μαζι της 5 χρονια.Το να ζεις 5 χρονια με μια αλκοολικη δεν σου προσφερει τιποτα.Γινεται αρρωστια.Δεν σημαινει οτι αν βγεις απο αυτη τη σχεση δεν την αγαπας.Εχεις προσπαθησει και οι προσπαθειες εχουν εξαντληθει.
Εκεινη δεν μπορεις να την βοηθησεις , βοηθησε τουλαχιστον τον εαυτο σου.

Οσο αφορα στο μπλογκ, γιατι να το κλεισεις ? αν σε ανακουφιζει συνεχισε...αλλωστε παντα θα βρισκεις μπροστα σου ανθρωπους που ειτε θα συμφωνουν , ειτε θα διαφωνουν με σενα και τον τροπο ζωης σου.Αυτο ειναι κανονας.

τα φιλια μου!

Alkyoni είπε...

Με το μπλογκ σου είναι δικαίωμά σου να κάνεις ότι θες και να το συνεχίσεις και να το κλείσεις χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες.
Ήξερα πολύ καλά τί θα προκαλούσε αυτό μου το σχόλιο. Έχω δει πώς αντιδρούν άνθρωποι όταν κάποιος τους παρουσιάζει την αλήθεια όπως είναι.
Αν ήθελες να σαι αντικειμενικός θα έβαζες και το άλλο μου σχόλιο
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΝΑ
"Alkyoni said...
τώρα ή εγώ κάνω κάποιο λάθος ή διαβάζω το ίδιο ζήτημα στο ίδιο μπλογκ ξανά μετά από καιρό...
Αν δεν κάνω λάθος .... μήπως είναι καιρός να μάθεις τί είναι "ΣΥΝΕΞΑΡΤΗΣΗ" ;;
Μιά βόλτα στον Ιανό και ζήτα το βιβλίο "Συνεξάρτηση τέλος"
Θα σε βοηθήσει να δεις πολλά πράγματα καθαρά κυρίως για σένα..
είσαι σε φαύλο κύκλο

Και δεν θα αντιδρούσες σαν ανώριμο παιδί (που στην ουσία είσαι) ξέρω μιλάω πολύ σκληρά,επειδή θεώρησες πως θίχτηκες "Εγώ κλείνω το μπλογκ μου επειδή κάποιΑ μου είπε έτσι.
Κι εγώ έχω δεχτεί άπειρες φορές κριτική άσχημη επώνυμα κι ανώνυμα,δεν μου καθόρισε όμως αυτό αν θα κλείσω το μπλογκ μου.
Το αν οποιοσδήποτε αποφασίσει να κλείσει το μπλογκ του,δεν αφορά κανέναν,παρά μόνο τον ίδιο.
Το αν εγώ αποφασίσω να κλείσω το μπλογκ μου το κάνω δίχως τυμπανοκρουσίες και σαν παιδάκι νηπιαγωγείου-δημοτικού "κυρίες και κύριοι κλπ κλπ... " το σχόλιο της τάδε με εξώθησε εκεί...
Όπως εγώ δεν σου επέβαλα το να ανοίξεις ένα μπλογκ και το τί θα γράφεις,έτσι κι εγώ δεν φέρω καμμιά ευθύνη αν οι αλήθειες που σου είπα και τον τρόπο που σου τις είπα
τόσα ξέρω τόσα λέω.....
Από κει και πέρα η ευθύνη για το τί θα καταλάβεις εσύ,πώς θα το εισπράξεις και κυρίως πως θα σκεφτείς και θ αντιδράσεις ή δράσεις είναι δική σου.
Και αυτή σου η αντίδραση του να μην σκεφτείς καθόλου μήπως η γράφουσα όπως με αναφέρεις,όντως κάπου έχει δίκιο,γιατί τόσα καιρό συνέχεια και συνέχεια τα ίδια περνάω και τα ίδια παράπονα κάνω και μήπως είναι καιρός,να ΔΡΑΣΩ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ,αλλά σαν λύση κλείνω το μπλογκ... για μένα είναι ένα ακόμη σημάδι ανωριμότητάς σου κι αδυναμίας σου,να χειριστείς πρώτα τον εαυτό σου και μετά να "βοηθήσεις" την σύντροφό σου που πάσχει από αλκοολισμό.
Δεν το παίζω δυνατή και κριτής πάντων,σε πληροφορώ δυνατή δεν είμαι καθόλου κι αν μίλησα είναι γιατί καταστάση αλκοολισμού την έζησα από πάρα πολύ κοντά.Γι αυτό και μιλάω.
Αν δεν ήξερα τί είναι και πού καταλήγει θα περιοριζόμουν σε ένα σχόλιο "παρηγορητικό"
Σε πόνεσε κάπου η "πραγματικότητα";;;
Δυστυχώς πονάει
Το ξέρω πάρα πολύ καλά
Διάβασε το "Συνεξάρτηση τέλος" και θα καταλάβεις πολλά
Και το ξανατονίζω,εσύ όσο κι αν το θες και ξέρω πως το θες πολύ ΔΕΝ μπορείς να βοηθήσεις.
Μαζί της έχεις "χαθεί" κι εσύ
Πρέπει η ίδια να θέλει να βοηθήσει τον εαυτό της.
Όσο γι αυτό που λες "διαφήμιση του μπλογκ" μην κοροϊδευόμαστε...το ξέρεις πολύ καλά πως άλλο εννοούσα,αλλά δεν θ απολογηθώ για όσα εσύ κατάλαβες λάθος.
εγώ ότι είχα να πω το είπα
Το πως το ερμηνεύεις πρόβλημά σου
Το τί θα κάνεις με τη ζωή σου επίσης πρόβλημά σου
Δεν ξαναμπαίνω στο τριπάκι σχέσεων με "εξαρτημένα" ή "συνεξαρτημένα" άτομα
Καλή τύχη

evita είπε...

Η ενόχληση που προκαλεί σε κάποιους όταν ένας άγνωστούς τους έχει τα αρχίδια να γράφει για τα προβλήματα αυτά μέσα απο δικές του εμπειρίες δεν έπρεπε ποτέ να σταθεί εμπόδιο σε εσένα.

Φίλε μου, έχω το θάρρος να μας προβάλεις σε ένα κόσμο που όλοι μας έχουμε ακούσει αλλά δε θέλουμε να ζήσουμε.

Σε διαβάζαμε και σε κρίναμε, άλλοτε σκληρά άλλοτε φιλικά, δε ξέρω καν σε πια κατηγορία πέφτω εγώ μιας και προτίμησα να μην μιλήσω ιδιαίτερα σε αυτό το ποστ. Σε κρίναμε για τα αρχίδια, θάρρος, υπομονή (μπορείς να βάλεις όποια λέξη θες) που έχεις να μένεις δίπλα στον άνθρωπο που αγαπάς.

Υπάρχουνε πολύ χειρότερα και όλοι τα ξέρουμε. Η γυναίκα που μένει δίπλα στον άνδρα που τη χτυπά είναι μαζοχίστρια δηλαδή αν δεκτώ ότι εσύ είσαι "άρρωστος";

Δικαιώμα σου είναι να γράφεις, δικαίωμα σου και να μην. Ότι και να σου πούμε είναι απλά η γνώμη μας.

Να είσαι καλά και να προσέχεις. Εγώ πάντως θα σε έχω στις λίστες μου με την ελπίδα ότι θα δω ξανά τα κείμενα σου.

diastimata είπε...

Οφείλω απαντήσεις:

@ anonymous
Το ξέρεις πολύ καλά, ο καθένας κρίνει από τις εμπειρίες του. Αλλά και από τις δικές του αντοχές. Μπορεί κάποιος να έχει την ίδια εμπειρία με ΄σένα, αλλά διαφορετικές αντοχές, παιδεία, περιβάλλον.

@ stefy
Αν δεις το Blog από την αρχή, θα διαπιστώσεις ότι, στα πρώτα ποστ σχολιάζουν δυο τρεις άνθρωποι (γνωστοί μου). Έγραφα με την ιδέα ότι οι αναγνώστες είναι ελάχιστοι. Κι όλοι γνωστοί και γνώστες της περίπτωσης. Έκανα λάθος. Σε κάποια στιγμή, μετέτρεψα το ποστ σε ημερολόγιο, σε μια κίνηση να δείξω ότι δεν πρόκειται για λογοτεχνική άρσκηση (όπως πολύ σωστά σχολίασε, κάποια στιγμή, διαδικτυακή φίλη), αλλά πραγματικότητα -με το σκεπτικό ότι δε θέλουμε τη μιζέρια μέσα στο σπίτι μας, άρα απωθούμε αυτήν τη μιζέρια και σταματούμε να διαβάζουμε. Απέμειναν κάποιοι οι οποίοι είχαν γίνει γνωστοί μέσω του διαδικτύου. Δεν έλειψαν, όμως, επισκέψεις ανθρώπων που έκριναν με τις εμπειρίες τους -όπως είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΚΟ. Διατήρησα το blog επειδή δεν είχα τίποτα να κρύψω -η σύντροφός μου ξέρει ότι υπάρχει, αλλά αρνείται να το διαβάσει. Εξάλλου, αυτό δεν κρύβεται. Με το σχόλιο της αλκυόνης στάθηκα σε ένα σημείο κι εκείνο ήταν που μ έκανε να διακόψω. Το τι, θα το σχολιάσω στην απάντησή μου στο δικό της σχόλιο.

@ krotkaya
Όχι μωρε αγαπημένη μου Βελγίδα. Δε νομίζω ότι υπήρχε πρόθεση από την alkyoni για κάτι τέτοιο. Καταλαβαίνει αυτό που θέλει να καταλάβει, με βάση τις δικές της εμπειρίες. Εσύ συνέχιζε. (αλλά κόψε τα ποστ με τα ταξίδια, γιατί ΖΗΛΕΥΩ λέμε πολύ!)

@ avra
Πάντα δροσερή και αναζωογονητική. Ευχαριστώ

@ alkyoni
Να ξεκαθαρίσω αμέσως κάτι: Δεν είπα σταματάω επειδή εσύ σχολίασες το συγκεκριμένο ποστ. Εδώ και καιρό το παιδεύω το πράμα, αυτογρονθοκοπούμενος για το αν πρέπει να εκθέτω εδώ τα όσα μου συμβαίνουν.
Αντέδρασα αμέσως (δεχόμενος ότι τα όσα γράφεις έχουν βάση ως ένα σημείο) επειδή σημείωσες πως εκθέτω το συγκεκριμμένο πρόσωπο με το blog. Γι αυτό και μόνον γι αυτό είπα να το σταματήσω. Δεν ήθελα να δημιουργήσω μια τέτοια εντύπωση -κι από τη στιγμή που τη δημιούργησα έστω και σε έναν, απέτυχα.
Καιρός, λοιπόν, να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους:
1. Τον αλκοολισμό δεν τον γνώρισα σε αυτήν τη σχέση. Δυστυχώς, είχα την ατυχία να τον γνωρίσω νωρίτερα, όταν βασάνιζε τον αδελφό της μητέρας μου και την οικογένειά του -αλλά και την οικογένειά μας, καθώς εκείνα τα χρόνια ό,τι έκανε κάποιο μέλος της οικογένειας, ήταν σα να το έκανε όλη η οικογένεια.
2. Το blog ξεκίνησε με λογοτεχνικές νότες, επειδή απλά ήθελε να δώσει:
α. μια ψυχαναλυτική διέξοδο στον γράφοντα,
β. ευκαιρία στους φίλους του να συζητούν μαζί του δια ζώσης για άλλα θέματα και να συζητούν το συγκεκριμένο μόνον στο Διαδίκτυο -αφού είχε γίνει αποκρουστική καθημερινότητα για όλους,
γ. χρηστικές πληροφορίες σε όσους έχουν το ίδιο πρόβλημα ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ, μπας και το καταπολεμήσουν όσο πιο νωρίς γίνεται.
3. Τους Διαδικτυακούς φίλους τους απέκτησα -θέλω να πιστεύω- στο άλλο μου blog, τα diastimata, όπου γράφω ό,τι μου κατέβει, όποτε μου κατέβει, όπως μου κατέβει και δεν πρόκειται να το κλείσω ακόμη και αν μου βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό -κι όχι για κάποιο σχόλιο που δε θα μου αρέσει. Διακηρύττω παντού ότι ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει, να υποστηρίζει ό,τι γουστάρει και να το στηρίζει με όποια επιχειρήματα επιθυμεί.
4. (Συνέχεια του προηγούμενου) Αν κάποιος δε συμφωνεί με αυτά που γράφω, ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ. Αν θέλει να σχολιάσει αρνητικά είναι ελεύθερος να το κάνει. Αν θέλει να συμφωνήσει, πάλι καλώς να ορίσει. Μπορεί ακόμη και να εκνευρίζομαι με απόψεις που δε μου αρέσουν, αλλά αν δεν είσαι η σύντροφός μου, ο αδελφός μου, ο προϊστάμενός μου ή ο κολλητός μου δεν θα προσπαθήσω να σε πείσω για το δίκιο μου. Κι αν ανήκεις σ εμία από τις τέσσερις κατηγορίες, μπορεί να προσπαθήσω να σε πείσω -κουβεντιάζοντας- αλλά αν δω ότι δεν πείθεσαι, δεν θα επιμείνω. Αυτό έκανα την τελευταία δεκαετία, αυτό θα συνεχίσω να κάνω.
5. Ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι είμαι ώριμος. Πολύ κοντά στην ωριμότητα υπάρχει η σήψη. Προτιμώ, λοιπόν, να είμαι άγουρος και να έχω αρκετή ζωή πάνω στο δένδρο.
6. Απορρίπτω το ότι περιφέρω τη μιζέρια μου στα ιστολόγια. Αν παρακολουθήσεις τα σχόλια που αφήνω σε άλλα Blogs (στα λίγα που επισκέπτομαι και τα έχω στα Links μου), σχολιάζω ως επί το πλείστον με χιούμορ κι όχι ως ο κατακαημένος μοναχικός τύπος που περνάει όλη τη μέρα του μπροστά στο πληξολόγιο-πληκτρολόγιο.
7. Ναι, έχεις δίκιο. Πρέπει να δράσω διαφορετικά. Γι αυτό και έκλεισα το συγκεκριμένο Blog και διατηρώ το άλλο, όπου πολύ θα χαρώ να σε δω να σχολιάζεις, ειδικά αν δε συμφωνείς -γιατί ο κόσμος θα ήταν βαρετός αν όλοι συμφωνούσαμε μεταξύ μας.
8. Δεν έχει 8.

@ evita
Κι εγώ νόμιζα ότι ήταν θέμα αρχιδιών. Όμως δεν είναι έτσι. Εγώ αδιαφορώ για το τι θα πει ο ένας ή ο άλλος. Εκείνη, ίσως όχι. Θα έπρεπε να την προφυλάξω. Αυτό ήταν το σκεπτικό της alkyoni -νομίζω. Πάντως η αλήθεια είναι ότι οικονομικά δεν την αντέχω την ψυχανάλυση!

;-)

Alkyoni είπε...

Σκοπός μου να μην ασχοληθώ άλλο αλλά το "προκαλείς"
1)γιατί δεν κλείνεις τα σχόλια αφου ανακοινώνεις πως κλείνεις το μπλογκ;
2) έχεις τέτοιο ιστορικό κι εξακολουθείς να επιμένεις,πως δεν χρειάζεσαι βοήθεια;;; Το γεγονός πως διάλεξες σύντροφο με τα ίδια προβλήματα -που τότε δεν μπόρεσες να λύσεις- δεν σου λέει τίποτε;;Ίσως έμμεσα προσπαθείς στο "τώρα" να λύσεις προβλήματα του "τότε"
3) Πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως έχεις επηρρεαστεί βαθύτατα κι άσχημα και άρα δεν είσαι ικανός να προσφέρεις τίποτε πέρα απ την αγάπη σου και όχι όπως θες να την προσφέρεις αλλά όπως ΣΕ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ αυτή η ασθένεια να την προσφέρεις!
4)Δεν διαφωνώ σου λέω πώς πρέπει επιτέλους να κάνεις ένα βήμα να βγεις απ το "βούρκο"
5) μίλησες για το ότι η ψυχανάλυση είναι ακριβή... ¨Ποιόν κοροϊδεύεις αν όχι τον εαυτό σου;;;
Τα Κέντρα Ψυχικής υγιεινής τα αγνοείς;;;;;;
και μην πεις ναι τα αγνοώ!
Αφού λοιπόν όπως ανακοίνωσες το μπλογκ αυτό έκλεισε πάτα το delete και πάψε να προσπαθείς ν αποδείξεις ,πως εσύ ως μη ειδικός μπορείς να καταφέρεις το ακατόρθωτο.
Αυτά από μένα σ αρέσει δεν σ αρέσει.. δεν έχω άλλο κάτι να προτείνω κι αν την ωρίμανση την ακολουθεί το "σάπισμα" προτιμάς αυτό το "σάπισμα";
Δεν σου κανε καμμια εντύπωση η αδιαφορία της συντρόφου σου να διαβάσει τα "συναισθήματα" ΣΟΥ που εκθέτεις στο μπλογκ;;;
ΥΠΑΡΧΕΙΣ για κείνη πέρα απ του ότι έχει έναν άνθρωπο να την κουβαλάει όταν δεν μπορεί να σύρει τα ποδια της;;;;
Μπορεί να σε "δει" ;;;
Μη χτυπάς ούτε εμένα ούτε τον εαυτό σου και δες ποιά είναι η αλήθεια
Κυρίως τον εαυτό σου και κάνε αν έχεις όντως αποφασίσει να κλείσεις το μπλογκ αυτό ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κάτι σωστά και πάψε να κλαίγεσαι
πάτα το delete!
Είδες με το που σου απάντησα ξανά πόσο εύκολα εξαρτημένα και συνεξαρτημένα άτομα σε βάζουν στο τριπάκι τους!!!!!;;;;;;;

Кроткая είπε...

Μήπως δεν βοηθάμε κανένα με το να προσπαθούμε να του/της επιβάλουμε αυτό που θεωρούμε (ή έστω έιναι) το σωστό; Μήπως με την επίθεση δεν βοηθιέται καθόλου ο άνθρωπος που έχει πρόβλημα; Μήπως να σεβόμασταν λίγο τα όρια του άλλου ανθρώπου;
ίσως να κρίνω εξ ιδίων, αλλά όταν εγώ κάνω ένα λάθος και κάποιος μου υποδεικνυει τι να κάνω με τρόπο επιθετικό και διάθεση να μου επιβληθεί, τα παίρνω στο κρανίο, ουδόλως βοηθούμαι και ενίοτε από αντίδραση συνεχίζω το λάθος.

Το αν το μπλογκ θα γίνει deleted ή όχι εναπόκειται κατά 100% στην διακριτική ευχέρεια του κατόχου και δημιουργού του.

Ανώνυμος είπε...

Μόνο εσύ μπορείς να απαντήσεις στο μονολεκτικό σχόλιο "μαλακίες" με 32 λέξεις...

Θέλω να σου θυμίσω το περιστατικό με το e -mail που μου είχες στείλει και μάλιστα σε δύο διευθύνεις μου μετά από έναν χαζο τσακωμό. Χιχιιχιχι... άντε άσε τα πείσματα

diastimata είπε...

Νέες απαντήσεις:

@ alkyoni
1. Σταματάω το blog, την ανανέωσή του, το ποστάρισμα. Δε σβήνω τίποτα, επειδή έτσι έχω μάθει να κάνω στη ζωή μου. Άλλο σταματάω, άλλο σβήνω.
2. Το διάλεγμα έγινε με έναν τρόπο περίεργο, κάτω από ειδικές συνθήκες. Δεν τη διάλεξα, ούτε με διάλεξε. Συνέπεσαν οι ζωές μας. Κι όταν, τέλος πάντων, διαλεχτήκαμε, δεν είχα ιδέα για το πρόβλημά της -ειδικές συνθήκες: παντρεμένος με παιδί, εκείνη ζούσε μόνη, με γονείς και συγγενείς σε απόσταση 250 χιλιομέτρων, με ελάχιστες φίλες υπερπροστατευτικές κ.λπ κ.λπ., υπάρχουν τα σχετικά ποστ. Εν κατακλείδι, ούτε το είχα καταλάβει το πρόβλημα, όπως δεν το κατάλαβα και μερικούς μήνες μετά την κοινή ζωή μας. Ήταν καλά κρυμμένο. Αν το είχα καταλάβει, θα είχα κάνει άλλες επιλογές.
3. Ναι, έτσι είναι, όπως τα λες.
4. Κι εδώ συμφωνούμε
5. Δεν τα αγνοώ. Απλώς, μερικές φρές, κάνω χιούμορ. Και τα γνωρίζω και τα χρησιμοποίησα -και εγώ και εκείνη. Άλλους τους βοηθούν, άλλους όχι. Εμένα με βοήθησαν, εκείνην όχι.
Άνευ αριθμών τώρα: Δεν κάνω τον ειδικό. Δεν μπορώ να βοηθήσω, το ξέρω. Αν μπορώ να αγαπήσω, είναι άλλο θέμα. Επιμένω ότι δεν κλαίγομαι. Παραθέτω -παρέθετα- εμπειρίες. Πώς λένε οι ποδοσφαιρόφιλοι όταν μιλάνε για περασμένα μεγαλεία; Για να μαθαίνουν οι μικροί και να θυμούνται οι μεγαλύτεροι. Ένα τέτοιο πράγμα. Δεν είμαι γιατρός, ψυχολόγος, ψυχαναλυτής, ειδικός των ΑΑ. Ούτε καλός πότης δεν είμαι, αφού ανήκω σε εκείνη την θλιβερή μειοψηφία των ανθρώπων που πίνουν σα νεροφίδες και στη συνέχεια μπορούν να κάνουν ο,τιδήποτε χωρίς να φαίνεται το πόσο ήπιαν. Άσε που πίνω αραιά και που. Απλά μου έτυχε να βρεθώ δίπλα σε έναν άρρωστο άνθρωπο.
Τώρα αυτό το τελευταίο, με τους εξαρτημένους και συνεξαρτημένους, δεν το κατάλαβα.

@ krotkaya
Δεν αποκλείεται να γεννά αντίδραση η αντίδρασή μου. Βέβαια αυτό συμβαίνει με τους έφηβους, αλλά μερκοί συνεχίζουμε την εφηβεία και στα πατημένα άντα και στον προθάλαμο των ηντα. Όσο για το delete, να μην τα επαναλάβω: Delete δεν έχω κάνει για τίποτα στη ζωή μου. (Καλά που δεν το επανέλαβα)...

@ november
Θανατηφόρε δηλητηριώδη Νοέμβριε! Μόνιμε αντιδραστικέ τύπε, σε ό,τι λέω, γράφω και σκέφτομαι! Και το όνομά σου να γράψω κάποια στιγμή, θα μου πεις ότι δε γράφεται με γκ αλλά με γγ. Νύχτα είναι, λέω, και κοιτάς έξω από το παράθυρο. Κι αν δεις σκοτάδι, επιμένεις ότι έχει συννεφιά κι είναι μέρα μεσημέρι! Μπορώ να συνεχίσω ως τις χίλιες λέξεις, αλλά προτιμώ να σου στείλω μια φωτογραφία (δική μου, να με θυμάσαι). ΑΠαντάνε, βρε, μονολεκτικά σε φίλο; Όποτε με ρώτησες "τι κάνεις", σου απάντησα εγώ με μία λέξη(ακόμη κι αν πολύ θα το ΄θελες"; Δεν είχα πάντα μια μικρή ιστοριούλα να διηγηθώ; Ε, έτσι τώρα και με τον anonymous, τον οποίο καλά γνωρίζεις κι εσύ κι εγώ. Κι εγώ πεισματάρης; Θα κρατήσω, λοιπόν, την αναπνοή μου, ώσπου να το πάρεις πίσω!

ο ο
( | )
Χ

araXne είπε...

Η αλκυόνη έχει δίκιο. Συμφωνώ με τα περισσότερα από όσα σου λέει-στα έχω πει και γω σε προηγούμενα ποστς.
Το θέμα δεν είναι αν θα σε διαβάζουμε ή όχι. Το θέμα είναι να μάθεις να αντιμετωπίζεις μία κατάσταση που δε σ'αρέσει.
Όχι για μένα ή την αλκυόνη. Για σένα, γιατί η ζωή είναι μικρή και σύ τρως τα χρόνια σου για μία που όντως σε έχει γραμμένο. Αυτά κι από μένα.

tzo είπε...

Δεν ξέρω ποιος είναι πραγματικά ο σκοπός των βλογ, εγώ δεν ένιωθα ότι την εκθέτεις, ήθελες μια γνώμη, καλή κακή εσύ θα το έκρινες δεν το βρίσκω τόσο τραγικό, δεν κοροϊδευες. Όπως και να έχει καταλαβαίνω την επιλογή σου, ίσως να είναι και καλή!

Ανώνυμος είπε...

γιατί αφήνεις τα λόγια κάποιου που παρανόησε να σε επηρεάσουν τόσο;

ο καθένας μπορεί να λέει οτι θέλει. αλλά η ουσία βρίσκεται μέσα σου και στους ανθρώπους που θέλουν να σε καταλάβουν.

γιατί να σε αγγίξει αυτό το μήνυμα λοιπόν;

οι άνθρωποι που σε βλέπουν αλλιώς.

diastimata είπε...

@ araxne
Δεν τέθηκε ποτέ θέμα αν έχει δίκιο ή όχι η Αλκυόνη, όσον αφορά συμπεριφορές, αποφάσεις, ή λύσεις στο παζλ. Θέμα τέθηκε για το αν εκθέτω, ή όχι, την "Κατερίνα", με τα όσα γράφω. Γι αυτό σταμάτησα, θεωρώντας ότι η Αλκυόνη -και σ αυτό- έχει δίκιο.

@ allitnil
Κι εγώ έτσι πίστευα -κι εγώ δεν έχω ξεκαθαρίσει τα περί blog. Τώρα για το αν είναι καλύτερα ή χειρότερα, θα δείξει...

@ αλεξάνδρα
Επειδή -αναγκαστικά- ζούμε μαζί με τους άλλους, Αλεξάνδρα. Επειδή -αναγκαστικά- η γνώμη τους διαμορφώνει και τη δική μας πραγματικότητα. Εκτός κι αν πάρουμε τα βουνά -δεν είναι κι άσχημη ιδέα, αν το καλοσκεφτείς...

iris είπε...

η γνώμη μου είναι πως αν αυτό το μπλογκ κάνει καλό σε εσένα πρέπει να το διατηρήσεις άσχετα με το τι πιστεύουμε εμείς (συμφωνούμε ή διαφωνούμε με αυτό). Και νομίζω πως κανείς δεν είναι αρμόδιος να σε κρίνει για αυτά που γράφεις. Ακόμα και να σκαρφιζόσουνα όλα αυτά που έγραφες τόσο καιρό για να τραβήξεις την προσοχή μας αυτό είναι δικαίωμα σου.

Κι επιπλέον (κι αυτό απευθύνεται στους αναγνώστες του μπλογκ ) όταν ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ να είσαι φίλος κάποιου (στην περίπτωση μας διαδικτυακός φίλος) δεν μπορείς μεν να εκφράζεις τη γνώμη σου αλλά ποιος σου δίνει το δικαίωμα να κρίνεις τη συμπεριφορά και τα γραφόμενα του. Αν είσαι "φίλος" σωστός σέβεσαι τις αποφάσεις του κι αν συμφωνείς τον ακολουθείς ή αν διαφωνείς λες ένα "συγγνώμη, δεν είμαι διατεθειμένος να σε ακολουθήσω" και αποχωρείς όμορφα και ωραία.

Goudaki! είπε...

Καλημέρα κι απο μένα. Κι εγώ πιστεύω οτι δεν πρέπει να κλέισεις τομπλογκ γι'αυτό το λόγο. Αν σε βοηθάει να ξεφεύγεις. Ο καθένας έχει την άποψή του και την εκφράζει. Σεβαστό αλλά μέχρι εκεί. Δεν είναι λόγος να επηρεάζεσαι αρνητικά απο το τι λέει εδώ μέσα ο καθένας. Μακάρι να μπορούσαμε όλοι εμείς εδώ μέσα να πάρουμε για σένα την απόφαση που κι εσύ πρέπει να πάρεις. Αφού κι εσύ από μόνος σου σκέφτεσαι να την αφήσεις πρέπει να το κάνεις κάποια στιγμή. Είναι κρίμα να χαλάσεις κι εσύ τη ζωή σου, επειδή εκείνη διάλεξε να χαλάσει τη δική της. Δεν κρίνουμε όλοι. Κάποιοι ενδιαφέρονται, κάποιοι θέλουν να βοηθήσουν, κάποιοι στενοχωριούνται για σένα και σου λένε γνώμες. Και το μπλογκ είναι ένας τρόπος να μαθαίνουν τα νέα σου και αν είσαι καλά. Μην το σταματήσεις αν δεν θέλεις. Και αφού και η κοπέλα ξέρει την ύπαρξη του δεν τίθεται θέμα εκμετάλλευσης του προβλήματος της. ΑΥτά είχα να πω. Γειάάάά!

ONOMATODOSIA είπε...

τωρα ειδα το *κωλοδουλεια8 και το *ζορι*.

κι απ τα τρια μπλοκ σου νομιζω το ζορι μ εκφραζει πιο πολυ.

καλο βραδυ...

mariposa είπε...

διαβαζοντας μερικα απο τα σχολια και χωρις να εχω διαβασει ποστ σου (θα το κανω σιγουρα καποια αλλη στιγμη),δηλαδη ουσιαστικα χωρις να γνωριζω αρκετα για σενα..θα ηθελα με ολη την καλη μου διαθεση να σου πω την γνωμη μου...να διαβασεις το βιβλιο και να προσπαθησεις να απεξαρτηθεις απο την φιλη σου..η σχεση με εξαρτημενο απο ουσιες ατομο και μαλιστα σε χρηση μπορει να φθιρει σε πολλα επιπεδα το -καθαρο-ατομο που στεκετε διπλα του λογω της αγαπης που του τρεφει..συνεξαρτηση σημαινει η αναγκη να βοηθαμε,να ελεγχουμε τις ζωες των αλλων(συνηθως εξαρτημενων), να ζουμε μεσα απο αυτες, απομακρυνοντας τον ευατο μας απο το ουσιαστικο δικο μας προβλημα και φυσικα ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ!!χανομαστε μεσα σε 1 τοσο εξαρτημενη σχεση..σκεψου..ποσο δυσκολα θα μπορουσες να χωρισεις(αν επιβαλλονταν)???θα σου βαλω κατι πιο ευκολο... πειτε οτι δεν θα μιλησετε για 3 μερες..ποιος πιστευεις οτι θα εχει την μεγαλυτερη αναγκη για επικοινωνια???ειμαι φιλη εξαρτημενου ανθρωπου που υπεραγαπω και προσπαθω να εχω τη δικη μου ζωη , προβληματα παραλληλα με αυτον..προσπαθω...να καταφερω να ζω την ΖΩΗ ΜΟΥ , παραλληλα με εκεινον..μαζι με εκεινον αν θες..κανε το ιδιο και εσυ...αυτα ευχομαι να εχετε βοηθεια ειδικων και οι δυο σας...ολα να πανε καλα στη φιλη σου και σε σενα..

Ανώνυμος είπε...

Οποίος ζει με ανθρώπους εξαρτημένους - από οποιαδήποτε ουσία - χρειάζεται στήριξη και αγάπη χωρίς κριτική. Ευτυχώς υπάρχουν πολλές τέτοιες ομάδες στήριξης και στην Ελλάδα πια και κάνουν πολύ καλή δουλειά.