Μια τσάντα. Φερμουάρ. Ανοίγω. Ένα άδειο και δυο γεμάτα κουτάκια μπίρα. Δεν είχαν περάσει ούτε 12 ώρες από την υπόσχεσή της.
Είναι αδύναμη. Αδύναμη να δώσει μια και να διαλύσει τον εφιάλτη της. Βουλιάζει, κάθε μέρα, όλο και περισσότερο, στο ζουμί της. Πάντα θα βρίσκει μια αιτία για να πιεί. Είτε για να πανηγυρίσει, είτε για να γλιτώσει από το άγχος, είτε επειδή είναι στεναχωρημένη.
Εδώ και πέντε χρόνια μου λέει μπούρδες. Τη μία μπούρδα μετά την άλλη. Έχει πιεί χιλιάδες ευρώ σε μπίρα. Της έχουν κλέψει το μηχανάκι της και δεν βρήκε το κουράγιο να το αντικαταστήσει. Φοβισμένη ακόμη και σ αυτό: Στη μετακίνησή της. Ξέρει καλά ότι θα καταλήξει φυλακή, ή στο νεκροταφείο. Για το νεκροταφείο, όμως, δε δίνει δεκάρα. Τη φυλακή την τρέμει. Κι έτσι, από το να το κόψει, προτίμησε να μην ξαναγοράσει μηχανάκι. Να τριγυρνάει με ταξί και λεωφορεία, σκλάβος των αστικών συγκοινωνιών. Σκλάβος του πάθους της. Σκλάβος ενός ζουμιού από κριθάρι.
Κάποιοι την έχουν πάρει χαμπάρι. "Συνάδελφοι" βάζουν χέρι στο πορτοφόλι της, μέσα στο χώρο εργασίας της, όταν τη βρουν πιωμένη -κάθε βράδυ, δηλαδή. Ωραίοι άνθρωποι! Μη σας χάσουμε από πελάτες, ρεμάλια!
Τρία κουτάκια μπίρα. Τα βρήκα στην τσάντα της, πριν από λίγο. Κοιμάται στον καναπέ, όοπως κάθε βράδυ. Η ζωή μας, ως ζευγάρι, αρχίζει το πρωί, μετά τις συγνώμες και τελειώνει την ώρα που φεύγω για την πρωινή δουλειά, δυο ώρες αργότερα. Το 24ωρό μας έχει δύο, όλες κι όλες, ώρες. Το 24ωρό της έχει πέντε ώρες γερού ποτού. Δέκα ώρες αλκοολικού κώματος. Κι άλλες επτά ώρες κρυφτούλι. Κρυφτούλι με τον εαυτό της. Γιατί, αν πιστεύει ότι με ξεγελάει όταν παίζει την στεγνή, πλανάται πλάνην οικτράν.
Αύριο έρχονται οι γονείς της, από την επαρχιακή πόλη στην οποία ζουν. Κάποιοι θα μου πουν "ευκαιρία είναι, μίλησέ τους και δώσε ένα τέλος".
Ο πατέρας της θα κάνει βιοψία. Τελεία.
Είναι αδύναμη. Αδύναμη να δώσει μια και να διαλύσει τον εφιάλτη της. Βουλιάζει, κάθε μέρα, όλο και περισσότερο, στο ζουμί της. Πάντα θα βρίσκει μια αιτία για να πιεί. Είτε για να πανηγυρίσει, είτε για να γλιτώσει από το άγχος, είτε επειδή είναι στεναχωρημένη.
Εδώ και πέντε χρόνια μου λέει μπούρδες. Τη μία μπούρδα μετά την άλλη. Έχει πιεί χιλιάδες ευρώ σε μπίρα. Της έχουν κλέψει το μηχανάκι της και δεν βρήκε το κουράγιο να το αντικαταστήσει. Φοβισμένη ακόμη και σ αυτό: Στη μετακίνησή της. Ξέρει καλά ότι θα καταλήξει φυλακή, ή στο νεκροταφείο. Για το νεκροταφείο, όμως, δε δίνει δεκάρα. Τη φυλακή την τρέμει. Κι έτσι, από το να το κόψει, προτίμησε να μην ξαναγοράσει μηχανάκι. Να τριγυρνάει με ταξί και λεωφορεία, σκλάβος των αστικών συγκοινωνιών. Σκλάβος του πάθους της. Σκλάβος ενός ζουμιού από κριθάρι.
Κάποιοι την έχουν πάρει χαμπάρι. "Συνάδελφοι" βάζουν χέρι στο πορτοφόλι της, μέσα στο χώρο εργασίας της, όταν τη βρουν πιωμένη -κάθε βράδυ, δηλαδή. Ωραίοι άνθρωποι! Μη σας χάσουμε από πελάτες, ρεμάλια!
Τρία κουτάκια μπίρα. Τα βρήκα στην τσάντα της, πριν από λίγο. Κοιμάται στον καναπέ, όοπως κάθε βράδυ. Η ζωή μας, ως ζευγάρι, αρχίζει το πρωί, μετά τις συγνώμες και τελειώνει την ώρα που φεύγω για την πρωινή δουλειά, δυο ώρες αργότερα. Το 24ωρό μας έχει δύο, όλες κι όλες, ώρες. Το 24ωρό της έχει πέντε ώρες γερού ποτού. Δέκα ώρες αλκοολικού κώματος. Κι άλλες επτά ώρες κρυφτούλι. Κρυφτούλι με τον εαυτό της. Γιατί, αν πιστεύει ότι με ξεγελάει όταν παίζει την στεγνή, πλανάται πλάνην οικτράν.
Αύριο έρχονται οι γονείς της, από την επαρχιακή πόλη στην οποία ζουν. Κάποιοι θα μου πουν "ευκαιρία είναι, μίλησέ τους και δώσε ένα τέλος".
Ο πατέρας της θα κάνει βιοψία. Τελεία.
14 σχόλια:
Επιμένω, τουλάχιστον απευθυνθείτε σε κάποια ομάδα υποστήριξης αφου η "επαγγελματική" βοήθεια δεν έκανε κάτι. Μόνοι σας δεν τα καταφέρνετε παρά μόνο να φθείρεστε....
Είναι απαράδεκτο να κρύβεσαι πίσω από την κάθε δυσκολία. Πάντα κάτι θα προκύπτει που θα κάνει την απόφαση πιο δύσκολη. Πάντα κάτι θα βρίσκει για να πίνει. Κάνε κάτι για να μην χαθείς και συ. Μακάρι η ψυχανάλυση εδώ πέρα να αρκούσε αλλά δεν νομίζω. ΖΗΤΗΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ!!!
Νομίζω πως η γοργόνα έχει δίκιο...Είναι κρίμα.Και για σένα και για κείνη.
δεν ξέρω πια τι να πω...
ξέρω δλδ, αλλά το χω ξαναπεί.
Ως o εντελώς άσχετος, ξεφτίλας και συνάμα άκαρδος μηχανικός έχω να ρωτήσω το εξής, για τη γνωστή βιοψία εκ βελόνης μιλάτε?
Mε το παρδόν αλλά έχω μείνει λίγο μαλάκας, διότι πάει το μυαλό μου σε τι αποσκοπεί η βιοψία...
Μη με παρεξηγέιτε γιατί είμαι μικρός ακόμα.. δεν ξέρω τι να πώ..
Και εγώ θα συμφωνήσω με την γοργόνα, ακόμη καλήτερα οι γονείς να το μάθουν ξέρω είναι δύσκολο αλλά είναι γονείς,αν ήταν δικό σου παιδί δεν θα ήθελες να ξέρεις;
@ an-lu
Έχεις χάσει επεισόδιο! Πήγε στους ΑΑ, όπου βρήκε επικεφαλής ομάδα κολλητή της φίλη. Την επομένη ξαναπήγε και, μετά τη συνεδρία, πήρε πέντε έξι από εκεί και τους πήγε σε... μπαρ! Να κλαις και να γελάς, μαζί.
@ nat
Βρισκόμαστε, πλέον, στο σημείο όπου έχουμε δοκιμάσει τα πάντα (χάπια, ψυχαναλυτή, ψυχολόγο, ομάδα, ατομικές προσπάθειες) και συνεχίζουμε. Ή θα πω "τέλος, φεύγω από τη σχέση" ή "ας κάνουμε απόψε μιαν αρχή" -κι η Βίσση έχει αποτύχει και στη Γιουροβίζιον. Η εδώ ψυχανάλυση είναι η λύση της στιγμής, ενόσω ψάχνω δραστικές λύσεις που θα με βοηθήσουν, πλέον, προσωπικά -κι όχι εκείνην.
@ evelina
Η απάντηση της γοργόνας και για ΄σένα. Κρίμα, ναι, αλλά βρίσκομαι στο σημείο που λέω ότι είναι κρίμα για μένα.
@ krotkaya
Ω, ναι! Το ΄χεις... Αλλά λέγε το ξανά, μου κάνει καλό να το ακούω
@ karl marx & spencer
Καλά πάει το μυαλό σου. Οι γιατροί ψάχνουν τα χειρότερα -κι εμείς ελπίζουμε στα καλύτερα.
@ allitnil
Πώς να πεις σε έναν άνθρωπο που περιμένει τα αποτελέσματα μιας βιοψίας κάτι τέτοιο; Όλο κάτι συμβαίνει και πάμε πίσω. Και, μεταξύ μας, ξέρουν. Εκτός κι αν είναι τυφλοί.
Pw re diastimata....Pragmatika me apogoiteveis...me kathe neo post...kai den to aksizeis...SEVASOU EPITELOUS TON EAFTO SOU!!!!
τι θα γίνει με το θέμα σας λοιπόν; Θα γεράσεις και θα τη μαζεύεις από τους δρόμους και θα υφίστασαι όλο αυτό; Μικρός είσαι ακόμα, κρίμα είναι!
(εσύ μου είπες να τα ξαναλέω, εγώ ουδεμία ευθύνη φέρω!)
τώρα ή εγώ κάνω κάποιο λάθος ή διαβάζω το ίδιο ζήτημα στο ίδιο μπλογκ ξανά μετά από καιρό...
Αν δεν κάνω λάθος .... μήπως είναι καιρός να μάθεις τί είναι "ΣΥΝΕΞΑΡΤΗΣΗ" ;;
Μιά βόλτα στον Ιανό και ζήτα το βιβλίο "Συνεξάρτηση τέλος"
Θα σε βοηθήσει να δεις πολλά πράγματα καθαρά κυρίως για σένα..
είσαι σε φαύλο κύκλο
τελικά βλέποντας τα σχόλια τ άλλα κατάλαβα πως δεν κάνω λάθος...
Θα μιλήσω λίγο σκληρά και ίσως σου γίνω αντιπαθητική αλλά δεν με νοιάζει
δικαιολογίες θα βρίσκεις πολλές όπως πχ "Ή θα πω "τέλος, φεύγω από τη σχέση" ή "ας κάνουμε απόψε μιαν αρχή" -κι η Βίσση έχει αποτύχει και στη Γιουροβίζιον"
Δεν θα βοηθηθείς από κανενός απάντηση γιατί υποψιάζομαι πως σου αρέσει να τραβάς των άλλων την προσοχή εκθέτοντας εδώ και καιρό ένα άρωστο άτομο -όσο και να μην το δέχεσαι ο αλκοολισμός είναι αρώστεια- παρουσιάζεις τον εαυτό σου σαν οσιομάρτυρα "Δειτε με τί κάνω πόσο το παλεύω" θέλεις να προκαλείς τον οίκτο των άλλων
Είστε και οι δύο άρωστοι το σκέφτηκες αυτό;; Όχι φυσικά...
Κι όμως είστε και οι δυό κι εσύ που δεν πίνεις.
Σκέψου το καλύτερα και 8α δεις πως έχω δίκιο.
Και ποτέ πουθενά γιατροί και ειδικοί δεν αντιμετωπίζουν δυό ασθενείς με τον ίδιο τρόπο
Όσο αντιπαθητική κι αν σου γινα πιστεύω την "εκμεταλεύεσε" την ασθένεια του αλκοολισμού κι αυτό είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις.
Ξεκίνα με το βιβλίο που σου είπα και πάψε πια να "εκθέτεις" έστω και ανώνυμα άρρωστα άτομα
Και πίστεψέ με εσύ ειδικά ότι και να κάνεις ΔΕΝ θα μπορέσεις να τη βοηθήσεις.
Αν μπορούσες θα είχε φανεί..
Άρα;;;;
διαβαζω το μπλογκ σου με ενδιαφερον. Δεν εχω κανενα σκοπο να κρινω εσενα η τη φιλη σου. Συμπασχω ομως, δε ξερω τι θα εκανα αν ημουν στη θεση σου, δεν εχω συμβουλες να σου δωσω,δε μπορω να σκεφτω λυση.Ομως το μπλογκ σου μ'εχει προβληματισει. Και θα ηθελα να εχω τα νεα σου, θα ηθελα να συνεχισω να βλεπω μεσα απο τα ματια σου μια τετοια ιστορια που παει, και πως νιωθεις,και πως συμπεριφερονται οι αλλοι γυρω σου. Λυπαμαι πολυ που αποφασισες να το κλεισεις,ελπιζω να μην ειναι τελεσιδικη η αποφαση και θα το σκεφτεις λιγο ακομα.
Η γνωση που μεταδιδεις γραφοντας τις σκεψεις σου και τις περιπετειες σου πανω στο θεμα ειναι πολυτιμη, εμενα προωσπικα με προβληματισε το μπλογκ σου και με βοηθησε να κατανοησω καποια πραγματα. Τωρα αν ο τροπος που αντιδρας ειναι σωστος η λαθος αυτο δε μπορει να το κρινει κανεις, γιατι κανεις δε ξερει τι θα εκανε αν ηταν στη θεση σου.
Οσο για διαφορους καλοθελητες που ερχονται να σε συμβουλεψουν και να σε νουθετησουν... ελεος!!! λες και ζητησες ποτε εσυ απο κανενα να σε σωσει. Ποσο που τη σπανε οι ιεροκυρηκες και οι υπερμαχοι της αληθειας!! Ο καθενας που ξερει καλυτερα απο σενα τι ειναι καλυτερο για σενα, και νιωθει υποχρεωση να σου το πει επειδη ειναι "καλος ανθρωπος" και "ειλικρινης" Σωσε πρωτα τον εαυτο σου ανθρωπε και μετα σωσε και τους αλλους (αν και κανενας δε σου το ζητησε ουτως η αλλως)
μη μασας spaces, μη μασας, εμεις εδω εξω,μην κοιτας που δε μιλαμε, σάκουμε και σε νιωθουμε και δε σε κρινουμε. ( οι περισσοτεροι)
το ξερω προσπαθεις οπως και εγω για
εκεινον...εχω αδιασει και πιασει πατο ειμαι ετοιμη να δεχτω βοηθεια
απο ομαδα και να μαθω να προστατευω και να αγαπαω τον εαυτο μου μεσα απο την δικη μου ζωη απευθειας και οχι εμεσως χρησιμοποιοντας σαν παραδειγμα αυτο που συμβαινει στον αλλον και ως ασφαλη αποδειξη για μανα.Γινεται αραγε να ζησω καλα?πρεπει να παρω την αποφαση εγω για μενα. Χρειαζομαι δυναμη-ομαδα να λυσω το μπερδεμα που εχω μεσα μου,να βελτιωσω τον εαυτο μου.Κανενας δεν θα μπορουσε να με πισει για αυτο αν δεν το ειχα συνηδητοποιησει η ιδια και οποιος και να με εσπρωχνε εγω θα αντιδρουσα οπως μικρη στους γονεις μου-παντα συχενομουν να μου λενε τι να κανω..και τωρα κανω εγω το ιδιο σε καποιον αλλο?καιεχω πισει και τον εαυτο μου οτι θυσιαζομαι στον βωμο της αγαπης? Και τον εαυτο μου να τον υποτιμω ετσι μηπως γιατι κατα βαθοσ αισθανομαι οτι δεν αξιζω και ετσι ταυτοχρονα αυτοσαμποταρω την καθε μου προσπαθεια?και τι θελω καποιος αλλος να μου διξει οτι αξιζω?και αν το εκανε ακομη εγω θα το πιστευα? κουραγιο τι αλλο να σου πω αυτη ειναι και ο πιο αισχατος τροπος να δοθμε ασυνοιδητα τι γινεται με μας..αρκει να το καταλαβουμε-σε συμπονω και σου ευχομαι να βρεις αυτο που ψαχνεις να καταλαβεις και να ξεδιαλυνεις γρηγορα και να αρχισουμε να μαθαινουμε οτι μας χρειαζεται με πιο ευχαριστουσ τροπους, με χαρα και με παιχνιδι-καλο δρομο
το ξερω προσπαθεις οπως και εγω για
εκεινον...εχω αδιασει και πιασει πατο ειμαι ετοιμη να δεχτω βοηθεια
απο ομαδα και να μαθω να προστατευω και να αγαπαω τον εαυτο μου μεσα απο την δικη μου ζωη απευθειας και οχι εμεσως χρησιμοποιοντας σαν παραδειγμα αυτο που συμβαινει στον αλλον και ως ασφαλη αποδειξη για μανα.Γινεται αραγε να ζησω καλα?πρεπει να παρω την αποφαση εγω για μενα. Χρειαζομαι δυναμη-ομαδα να λυσω το μπερδεμα που εχω μεσα μου,να βελτιωσω τον εαυτο μου.Κανενας δεν θα μπορουσε να με πισει για αυτο αν δεν το ειχα συνηδητοποιησει η ιδια και οποιος και να με εσπρωχνε εγω θα αντιδρουσα οπως μικρη στους γονεις μου-παντα συχενομουν να μου λενε τι να κανω..και τωρα κανω εγω το ιδιο σε καποιον αλλο?καιεχω πισει και τον εαυτο μου οτι θυσιαζομαι στον βωμο της αγαπης? Και τον εαυτο μου να τον υποτιμω ετσι μηπως γιατι κατα βαθοσ αισθανομαι οτι δεν αξιζω και ετσι ταυτοχρονα αυτοσαμποταρω την καθε μου προσπαθεια?και τι θελω καποιος αλλος να μου διξει οτι αξιζω?και αν το εκανε ακομη εγω θα το πιστευα? κουραγιο τι αλλο να σου πω αυτη ειναι και ο πιο αισχατος τροπος να δοθμε ασυνοιδητα τι γινεται με μας..αρκει να το καταλαβουμε-σε συμπονω και σου ευχομαι να βρεις αυτο που ψαχνεις να καταλαβεις και να ξεδιαλυνεις γρηγορα και να αρχισουμε να μαθαινουμε οτι μας χρειαζεται με πιο ευχαριστουσ τροπους, με χαρα και με παιχνιδι-καλο δρομο
Δημοσίευση σχολίου