Κυριακή, Αυγούστου 26, 2007

Στο ουζερί

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2007

Δύσκολη κατάσταση. Όχι τόσο από τις αντιδράσεις της Κατερίνας. Αλλά από τις αντιδράσεις των υπολοίπων. Το ζόρι άρχισε από νωρίς. Με το που καθίσαμε.

«Τι θα πιείτε»;

«Κόκα κόλα»!

Όλα τα μάτια έπεσαν πάνω της. Από δίπλα κι εγώ:

«Κόκα κόλα λάιτ. Δύο μπουκάλια. Έχω να οδηγήσω στους καρόδρομους της Κεφαλονιάς»!

Ήρθαν οι μεζέδες. Κάποιοι είχαν παραγγείλει μπίρα. Οι… κοντινοί μας στο τραπέζι, ευτυχώς, λευκό κρασί. Σιχαίνεται το κρασί. Πάντα το σιχαινόταν.

Κι έπειτα, άρχισαν οι ερωτήσεις των υπολοίπων:

«Τι έχεις»;

«Τίποτα. Είμαι πεινασμένη και με πείραξαν οι στροφές»…

«Απλά, σε έχουμε συνηθίσει διαφορετικά. Δεν μιλάς, δε γελάς»…

Ό,τι χειρότερο και για μένα. Μου μπήκαν ιδέες. Μήπως δεν μπορεί να λειτουργήσει, τελικά, χωρίς το ποτό; Τη ρώτησα δυο – τρεις φορές, τι έχει, τι αισθάνεται. Κατάλαβα ότι γινόμουν ενοχλητικός.

«Μια χαρά είμαι. Αφήστε με»!

Έπρεπε να αλλάξω την κατάσταση. Ανέλαβε, λοιπόν, ο γελωτοποιός της παρέας. Η κουβέντα έφθασε στο ροχαλητό μου. Πλέον μιλούσαμε οι δυο μας. Οι υπόλοιποι κρατούσαν τις κοιλιές τους:

«Μα ξέρεις πώς ροχαλίζεις; Σαν οτομοτρίς. Τις θυμάσαι τις οτομοτρίς»;

«Όχι μόνον τις θυμάμαι, αλλά έχω ταξιδέψει πάρα πολλές φορές. Εδώ πρόλαβα τον μουτζούρη»!

«Άρχισαν πάλι οι αναμνήσεις μιας ζωής! Δε θέλουμε, παιδάκι μου, να ακούσουμε για τις εποχές που η Τσιμισκή ήταν δρόμος διπλής κατεύθυνσης και δεν υπήρχε Νέα Εγνατία! Προτιμούμε να ακούσουμε για το μετρό και την υποθαλάσσια που κατασκευάζονται»!

«Να σας πω και γι αυτά…»

«Θα αρχίσεις, πάλι, με τη Στουτγγάρδη; Που είναι μια σταλιά πόλη κι έχει τραμ, τρένο, μετρό, λεωφορεία και τρόλεϊ; Εδώ το θέμα μας ήταν το ροχαλητό σου».

«Τι το ιδιαίτερο έχει, μωρέ; Μήπως είμαι ο μόνος που ροχαλίζω έτσι»;

«Ναι! Μα ξέρεις πώς κάνεις; Σα να πνίγεσαι! Σκιάζομαι που σε βλέπω και σ ακούω. Άσε που μου λες, όταν πας για ύπνο να έρθω μαζί σου… ‘Πάλι στον καναπέ θα κοιμηθείς; Έλα μέσα’. Τι να ΄ρθω να κάνω; Να σε δω να θαλασσοπνίγεσαι»;

«Ρίξε μου ένα σωσίβιο…»

«Τι σωσίβιο, παιδάκι μου. Εσύ θες ολόκληρη ναυαγοσωστική λέμβο».

«Φέρε τα μπρατσάκια μου κι έλα για ύπνο»!

«Δεν μπορώ! Το καταλαβαίνεις; Λες και γίνεται πόλεμος… Όταν πήγα στο Σεράγεβο, πιο άνετα κοιμήθηκα…»

«Έλα ρε Κατερίνα… Επέζησες του Σεράγεβο και δεν αντέχεις στην κρεβατοκάμαρα μαζί μου»;

«Μ΄ αρέσει που σβήνεις κι όλα τα φώτα, χαμηλώνεις και την τηλεόραση… Εσύ κάνεις λες κι άνοιξες το χόουμ θίατερ κι είναι χαλασμένο το σαμπ γούφερ»!

«Ε, κάνε κάτι γι αυτό. Λύτρωσέ με, να λυτρωθείς κι εσύ»!

«Τι να κάνω»;

«Γύρισέ με από το άλλο πλευρό»!

«Τι λες παιδάκι μου; 150 κιλά άνθρωπο να σε κυλίσω σαν τη φάλαινα που εξώκοιλε και τη βοηθούν οι ακτιβιστές της Γκριν Πις; Το ΄χεις για εύκολο; Πρέπει να φωνάξω συνεργείο, ή την Πυροσβεστική»!

«Βάλε ένα κομμάτι σοκολάτα από την πλευρά που θέλεις να γυρίσω! Θα τη μυρίσω και θα γυρίσω μόνος μου»!

Έτσι σταμάτησαν οι ερωτήσεις κι εγώ διαπίστωσα ότι, ναι μεν, προβληματίζεται, αλλά όχι για τους λόγους που, ίσως, νομίζουμε όλοι οι υπόλοιποι. Το να είσαι το επίκεντρο της παρέας, ως ο Άσωτος Υιός που επέστρεψε, ή το Απολολλώς Πρόβατο, δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα στον κόσμο…

Πάμε γι άλλα...

8 σχόλια:

AVRA είπε...

καλημερα!

ε ναι! το να ασχολουνται ολοι με το προβλημα της , διαρκως, δεν ειναι οτι καλυτερο. Ουτε η πληρης αδιαφορια ομως. Μετρο...

daydreamer είπε...

"Δε μιλάς, δε γελάς", δύσκολα λόγια...
Πάντως έχετε πολύ χιούμορ...

diastimata είπε...

@avra
Μέτρο; Ποιος το έχασε για να το βρούμε εμείς;

@daydreamer
Έχουμε, έχουμε! Αυτό μας κρατάει, εξάλλου...

Ανώνυμος είπε...

xairomai pou sinantw enan anthrwpo pou exei xioumor , alla pou tautoxrona agapaei kai skeketai plai stin sintrofo tou....palora ta diafora..
i agapi nika panta!!!!
egw omws thelw freska nea......biazomai.....

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=XRdkRaKgIsY

Ανώνυμος είπε...

i mexri tora simperifora tis sto olo thema einai akros elpidofora,ki auto me kanei na xairomai.deixnei oti toxei parei zesta to thema.tora to oti vrethike sto epikentro tou endiaferontos tis pareas auto itan anamenomeno afou kai ta mallia apo melaxroina na ta evafe ksantha pali tha ginotan auto poso mallon tora se ena toso lepto kai simantiko thema.pisteuo oti einai simantiko na se exei dipla tis na kserei oti otan thelisei tha xei enan anthropo na kriftei stin agkalia tou kai na ksexasei oti tin fovizei i tin provlimatizei.auto pisteuo einai to pio simantiko,kai etsi-dld an dei esena xalaro kai na min tin koitas san eksogiino-tha parei dinameis na sinexisei tin prospatheia tis!apo mena kalo kouragio kai xarmosina apotelesmata!

mpoumpoula είπε...

kathomai edo kai 3 ores kai diavazo tin istoria oli....
mpravo sou
mpravo sou
mpravo sou
Diskola sinantas anthropous pou agapane toso poli.
Mia simvouli tha sou doso...prospathise na tis deixneis oti tin empistevesai, kai min tin akoloutheis se kathe tis vima, min tin mpoukoneis.
Epestrepsa ki ego san asotos ios apo ena allo idrima prin kairo...sofronistiko kai pistepse me ta vlemmata oso kai an ithelan na mou deixnoun oti einai aneta den itan kai oute einai.Alla den ta dino simasia, prospatho toulaxiston...auto pou mou dinei koyragio einai oi anthropoi pou me antimetopizoun opos palia san min sinevi tipota...
Oi perisoteroi einai periergoi theloun apla na mathoun pos einai ekei ti trome pou kanoume mpanio an exei simmories trellous klpklp
prostatepse tin apo ayta
Oti xreiasteis eimai dipla SAS
filia polla sto koritsi sou
euxomai na zisete ayto pou afisate tote sti mesi!
filia
KOYRAGIO
Oti egine egine

diastimata είπε...

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

xairomai pou sinantw enan anthrwpo pou exei xioumor , alla pou tautoxrona agapaei kai skeketai plai stin sintrofo tou....

Καλώς ήρθες. Φαίνεται πως είσαι σχετικά καινούργιος στο blog. Στην προηγούμενη περίοδο υπήρχαν ατέλειωστες συζητήσεις για το αν πρέπει να μείνω ή να φύγω από αυτήν τη σχέση και για το αν μένω από αγάπη ή από το φόβο της μοναξιάς... Εκεί να δεις μάχες σχολιογράφων... Τέλος πάντων, όπως τους έγραφα και τότε, όταν έχεις φύγει από ένα γάμο με παιδί, σου είναι πολύ εύκολο να φεύγεις από παντού. Άρα...

egw omws thelw freska nea......biazomai.....

Δεν έχεις ακούσει γι αυτούς που... όταν βιάζονται σκοντάφτουν;

ΥΓ. Πήγα youtube

Ο/Η korina είπε...

i mexri tora simperifora tis sto olo thema einai akros elpidofora
an dei esena xalaro kai na min tin koitas san eksogiino-tha parei dinameis na sinexisei tin prospatheia tis!apo mena kalo kouragio kai xarmosina apotelesmata!


Τις τελευταίες μέρες όμως...

Ο/Η mpoumpoula είπε...

Oi perisoteroi einai periergoi theloun apla na mathoun pos einai ekei ti trome pou kanoume mpanio an exei simmories trellous klpklp
prostatepse tin apo ayta
Oti xreiasteis eimai dipla SAS
filia polla sto koritsi sou
euxomai na zisete ayto pou afisate tote sti mesi!


To σχόλιό σου με συγκίνησε. Καλώς ήρθες στην παρέα. Έχεις απόλυτο δίκιο -ξέρεις, σίγουρα, καλύτερα. Όσο για το αν αγαπώ ή όχι, που ήταν θέμα συζήτησης επί μήνες σε αυτό το blog, θέλω να πιστεύω πως ναι. Αλλά σε μια τέτοια περίπτωση, δε χρειάζονται τα μπράβο. Φθάνει που, όπως γράφεις, είσαι δίπλα μας. Μεταφέρω τα φιλιά, χωρίς.... λεπτομέρειες -για ευνόητους λόγους.