Μα δεν το ξανακάνω σ’ οτομπιάνκι

Κάτι ήξερε ο Τουρνάς. Και κόβω το κεφάλι μου, ότι δεν το τραγούδησε στην τύχη το εν λόγω άσμα. Σίγουρα πράγματα, μιλούσε εκ πείρας.

Βέβαια, εγώ οτομπιάνκι δεν είχα. Αλλά λίγο το δικό μου μέγεθος, λίγο το αυτοκίνητο που ήταν (κι αυτό) μίνι σάιζ, το θυμήθηκα το άσμα.

Το κακό άρχισε με το που προσπάθησα να κινηθώ προς την καρέκλα του συνοδηγού. Λοιπόν, οδηγίες: Φέρνεις το αριστερό χέρι σε μια κυκλική διαδρομή, με σκοπό να αγκαλιάσεις τη συνοδηγό με το αριστερό χέρι από τον δεξιό της ώμο. Αν είσαι ο Τιραμόλα, θα τα καταφέρεις. Αν όχι, θα νοιώσεις ένα τράβηγμα στον τρικέφαλο, ή ένα σχίσιμο στο αριστερό μανίκι.

Αλλαγή σχεδίου. Προσπαθείς να αγκαλιάσεις τους ώμους της συνοδηγού με το δεξί χέρι. Εύκολα πράγματα. Και τώρα, είστε σα ζευγαράκι στο σινεμά. Αδύνατον να κάνεις το παραμικρό σε αυτήν τη στάση. Εκτός κι αν διαθέτεις μόριο εύπλαστο και μακρύ, σαν προβοσκίδα ελέφαντα.

Δεν ήμουν τόσο προικισμένος…

Τρίτη προσπάθεια. Η μικροκαμωμένη και ιδιαίτερα λεπτή συνοδηγός προσπαθεί να έρθει πάνω σου. Τραβάς την καρέκλα του οδηγού όσο πάει προς τα πίσω. Εκεί συνειδητοποιείς ότι όποιος σχεδίασε το αυτοκίνητο, το έκανε για να οδηγείς κι όχι για να ξαπλώνεις –ειδικά με παρέα. Με το που περνάει το δεξί της πόδι πάνω από τα ευαίσθητα σημεία σου, χυπάει την κόρνα, ακούγεται το μπίίίίίπ και, με το αριστερό της πόδι μετακινεί το λεβιέ των ταχυτήτων στη θέση νεκρά. Το κεφάλι της ακουμπάει τον ουρανό του αυτοκινήτου και η ρυθμική κίνηση πάνω-κάτω γίνεται αδύνατη, εκτός κι αν το πάρει απόφαση ότι, εκτός από μια πρωτότυπη στάση σεξ θα αποκτήσει και έναν δυνατό πονοκέφαλο από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα.

Τελικά βρίσκεις μια θέση, είσαι έτοιμος για διείσδυση, αλλά διαπιστώνεις ότι σου είναι αδύνατο να κατεβάσεις το φερμουάρ σου.

Κι αν το πετύχεις κι αυτό, διαπιστώνεις ότι η συνοδηγός φορά καλσόν.

Σε αυτήν τη στάση είναι παντελώς αδύνατο να το βγάλει. Το σκίζεις.

-Πάει το καλσόν! Κι είχα δώσει 25 ευρώ, μουρμουρίζει.

Όταν, με το καλό, τα καταφέρεις είναι αδύνατο να φορέσεις προφυλακτικό. Κι αν το έχεις στην τσέπη, κάτι μπορεί να γίνει –μετά από παρόμοιες προσπάθειες. Αν είναι στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου, τότε χρειάζεται ξεκαβαλίκεμα από τη συνοδηγό, άνοιγμα του ντουλαπιού, φόρεμα του προφυλακτικού και πάμε από την αρχή. Αριστερό πόδι στις ταχύτητες, δεξί από πάνω σου, κεφάλι να χτυπάει στον ουρανό… Τραγωδία.

Πες ότι έγιναν κι αυτά. Κι ότι, με τα χίλια ζόρια, γίνατε οι δύο σάρκα μία. Τώρα; Την πρώτη φορά, λίγο η συγκίνηση, λίγο το τρακ, κινείσαι αργά και τελειώνεις γρήγορα. Την επόμενη φορά, όμως, δεν έχεις δικαιολογίες. Έτσι, από το αυτοκίνητο, βρίσκεσαι να κάνεις σεξ σε άλλα μέρη κι άλλες στάσεις: Στην τουαλέτα καφετέριας. Στο διάδρομο για την τουαλέτα καφετέριας. Στον εξώστη συνοικιακού σινεμά. Στο γραφείο. Σε νεοανεγειρόμενη οικοδομή. Στο ασανσέρ. Στο κλιμακοστάσιο, δίπλα στο λέβητα του καλοριφέρ.

Τον χειμώνα, το σεξ στο υπόγειο της πολυκατοικίας, δίπλα στο λέβητα, είναι ΟΚ. Το καλοκαίρι, όμως, ιδροκοπάς σα θαλάσσιος ελέφαντας.

Πάντα με την ψυχή στο στόμα, μήπως και σε κάνουν τσακωτό. Πάντα με το ένα αυτί τεντωμένο και, με τον παραμικρό θόρυβο να πετάγεσαι λες και σε χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα.

Αμ δεν είναι σεξ αυτό, είναι κινέζικο βασανιστήριο.